کد خبر: ۵۶۷۸۹
تاریخ انتشار:۱۷ تير ۱۳۹۸ - ۱۱:۵۰
لکنت بنفش
برجام، دولت روحانی را به خاک سیاه می‌نشاند
در ماجرای کاهش تعهدات ایران در برجام، آنقدر آهسته و آرام قدم برداشته می شود که حقیقتا عجیب و مشکوک به نظر می رسد
"خیبرآنلاین" - اگر از 2 دولت روحانی برجام را حذف کنید، چه چیز دیگری باقی می ماند؟

به گزارش پایگاه خبری - تحلیلی "خیبرآنلاین"، در دولت اول روحانی و در اوج بی تدبیری، همه چیز - حتی آب خوردن مردم - به مذاکره و برجام گره زده شده بود و آن 4 سال، وقت کشور صرف رفت و آمدها و دیدارها و مذاکرات و نهایتا خسارتی محضی شد که به امضای دولت رسید.

همان برهه نیز بسیاری از دلسوزان و دلواپسان منافع ملی با صدای رسا و ماندگار در تاریخ، نسبت به روند مذاکرات و نحوه ی بده بستان ها و آنچه که نهایتا به نام برجام بر کشور تحمیل شد، اعلام مخالفت منطقی، فنی، حقوقی و سیاسی نمودند، اما هیچ گوش شنوایی در دولت وجود نداشت و در مقابل، فقط مشتی فحش و ناسزا از رئیس دولت و دیگر همکاران او دریافت کردند.

روحانی چشم در چشم مردم و بدون یک "واو" کم و زیاد وعده داده بود از روز اجرای توافق، کلیه تحریم ها بالمره لغو خواهند شد! آیا اکنون پس از چند سال از اجرای برجام، این اتفاق افتاده است؟ آیا روحانی به دلیل وعده ی ناراستی که به ملت ایران داد، از آنها عذرخواهی کرد؟

اما در دولت دوم روحانی، باز هم همه چیز به سرنوشت تاسف بار و عبرت آموز برجام گره خورده و این بار، ماجرا به چگونگی از بین رفتن توافق هسته ای مشروط شده است. آمریکا رسما از این توافق چندجانبه خارج شده و در حالی که طبق ابتدایی ترین مسایل حقوقی، با خروج یکی از اضلاع یک توافق، آن توافق کاملا ملغی و از بین رفته باید تلقی شود، اما دولت روحانی حیثیت خود و کشور عزتمند ایران را فدای ماندن به هر قیمت در این خسارت محض نموده است.

اروپا نیز که شریک راهبردی آمریکا محسوب می شود، عملا دولت روحانی را سر کار گذاشته و با بازی های تحقیرآمیز، تنها تلاش می کند روند تحریم های جدید آمریکا علیه ایران تثبیت و تقویت شود اما باند روحانی و لاریجانی و ظریف، همچنان سرگرم برجام مانده اند.

نهایتا پس از یک سال پس از خروج آمریکا و بازی موش و گربه ی اروپا، دولت تصمیم به کاهش تعهدات برجامی (و نه اعلام خروج از این توافق خسارت بار) گرفته است اما همین روند کاهشی نیز تحقیر دیگری به مردم ایران وارد نموده است.

عراقچی که به ماله کش بزرگ برجام مشهور شده، در همسویی با رئیس خود ظریف، و ظریف در همراهی با رئیس خود روحانی، آنچنان آهسته و نرم و منفعلانه سخن از کاهش تعهدات ایران در برجام می گویند که مبادا به قبای غربی ها بر بخورد.

بله، صحیح است؛ از باند روحانی و لاریجانی و ظریف و دیگر تحمیل کنندگان برجام، انتظار رفتار عزتمندانه و شجاعانه و انقلابی نباید داشت. حیثیت آنها به برجامی گره خورده که هم اکنون وجود خارجی ندارد و فقط برای پرکردن رسانه ها و بازی با افکار عمومی شاید اندکی کاربرد داشته باشد.

جالب است که بدانید اروپا، علاوه بر تعهدات آمریکا، در برجام متعهد شده بود نقل و انتقالات مالی بین اشخاص و نهادهای اروپایی و موسسات مالی را با ایران برقرار نماید، فعالیت های بانکی آغاز شود، خدمات بیمه ای به راه بیفتد، سوئیفت فعالیت خود را از سر بگیرد، از تجارت مالی با ایران حمایت کند، وام های بلاعوض به کشورمان بپردازد، معاملات اوراق مشارکت و واردات و حمل نفت را ایران در دستور کار قرار بدهد و چند تعهد دیگر که البته همه ی اینها در مقابل تعهدات برجامی ایران، حتی به اندازه ی یک آبنبات نیز ارزش نداشتند.

اروپا نیز مانند آمریکا به هیچیک از تعهدات ضعیف خود جامه ی عمل نپوشاند و حالا برای به ذلت کشاندن ایران، چند ماهی بازی توخالی اینستکس را مطرح کرده است!

در مقابل، دولت روحانی که از کدخدا ناامید شده، حتی در مواجهه با رعیت نیز دچار لکنت زبان و کندی عمل و ضعف در دفاع از منافع ملی دچار شده است و نمی تواند به اروپایی ها تفهیم کند که آنها نیز دچار عهدشکنی شده اند.

در واقع، در ماجرای کاهش تعهدات ایران در برجام، آنقدر آهسته و آرام قدم برداشته می شود که حقیقتا عجیب و مشکوک به نظر می رسد.

از عمر دولت روحانی فقط 1 سال و اندی باقی مانده و اگر این دولت توانایی فعالیت تا پایان دوره اش را داشته باشد، ظاهرا مردم باید فقط منتظر ادامه ی مذاکره بازی بنفش ها باشند و سایر توقعات از این جماعت نابجاست!