به‌روز شده در: ۱۱ مرداد ۱۴۰۲ - ۱۹:۴۹
گفت‌وگو
آیت الله العظمی علوی گرگانی: نسبت به مسایل فرهنگی اخیر نگرانیم
دیدار شورای سردبیری "خیبرآنلاین" با یک مرجع تقلید
صرف نشستن افراد در کنار رهبری، معیار انتخاب نیست
گفت‌وگوی خواندنی "خیبرآنلاین" با علی‌اصغر زارعی
ناگفته‌هایی از نحوه ورود آیت‌الله مهدوی‌کنی به خبرگان
گفت‌وگوی‌ "خیبرآنلاین" با حجت‌الاسلام میرلوحی(2)
چه کسانی آیت‌الله مهدوی‌کنی را بایکوت خبری کردند؟
گفت‌وگوی‌ "خیبرآنلاین" با حجت‌الاسلام میرلوحی(1)
موضوعات شورا جهت رفع تکلیف مطرح می‎شود
عضو شورایعالی فضای مجازی در گفت‌وگو با "خیبرآنلاین"
آشنایی با یک خواننده جوان جبهه انقلاب
گفتگوی اختصاصی "خیبرآنلاین" با سید مهدی ضامنی
تاثیر دودهه زندگی در آمریکا بر ذهن ظریف
گفتگوی اختصاصی "خیبرآنلاین" با محمدصادق کوشکی(2)
سیاستمدار در تراز انقلاب‌ اسلامی نداریم
گفتگوی اختصاصی "خیبرآنلاین" با محمدصادق‌ کوشکی(1)
استراتژی حزب‌الله برای 4 سال پیش رو
گفت‌وگوی خواندنی "خیبرآنلاین" با حسین الله‌کرم
بزرگترین اشتباه سیاسی‌ عمرم رای به خاتمی بود
گفت‌وگوی "خیبرآنلاین" با مهدی کوچک‌زاده (2)
کد خبر: ۲۴۲۰۷
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردين ۱۳۹۳ - ۲۱:۲۰
"خیبرآنلاین" - آقای روحانی اخیرا در مراسم اختتامیه جشنواره مطبوعات بیاناتی داشت که از جهات مختلف قابل نقد و تامل است ایشان در باره ضرورت آزادی قلم و بیان اظهار داشت " بی تردید اگر در جامعه ای دهان ها بسته شود و قلم ها شکسته شود، اعتماد عمومی در آن جامعه از بین خواهد رفت و چشم ها و گوش ها به سمت امکانات ارتباطاتی بیگانگان خواهد رفت" وی سپس ادامه داد " بگذاریم میدان قلم و بیان، میدان بازی باشد تا حقایق برای مردم و جامعه تبیین شود، "  ایشان بلافاصله در اقدامی پارادوکسیکال با گلایه از آزادی برخی مطبوعات و عدم برخورد با آن ها می پرسد " چرا برخی از مطبوعات دارای دژ پولادین هستند و هیچ کس جرات نمی کند به آن ها نزدیک شود؛ نه قوه اجرایی و نه قوه قضاییه؛ بالاتر از دژ پولادین خود را قیم می پندارند، نه قیم تنها برای دولت، نه تنها قیم برای احزاب و جناح ها که حتی قیم برای مردم." وی سپس به انتقاد از این روزنامه پرداخت و گفت " تمام مطبوعات و رسانه ها دارای اختیارات و حقوق مساوی هستند. اگر کسی خود را برتر می پندارد، این دولت او را برتر نمی بیند. همه باید دارای امنیت مساوی باشند؛ هر کس خطا کرد، با خطاکار باید برخورد شود، هیچ کس نباید خود را در حصار امن احساس کند؛ در این زمینه دولت معتقد است توقف ها، توقیف ها آخرین راه حل است نه اولین راه حل. ممکن است مطبوعه یا جریده ای خطا کند یا مرتکب اشتباه بزرگ شود، اگر می خواهیم برخورد کنیم، نخستین قدم این است که با نویسنده و مدیرمسوول برخورد کنیم. چرا کل آن رسانه بسته شود و عده ای که در بخش های مختلف کار می کنند، به خاطر خطای یک نفر همه بیکار شوند؟ "

با توجه به این که آقای رییس جمهور یک حقوق دان است و در مناظره انتخاباتی اش نیز آن را به صراحت اعلام کرد " هیچ‌وقت پادگانی فکر و عمل نکردم.جزو افرادی هستم که حقوق خواندم. من سرهنگ نیستم، حقوقدان هستم. " چند نکته ای با ایشان در میان می گذاریم:

1.یک حقوقدان بخوبی می داند که در مسایل حقوقی نمی توان به شعار بسنده کرد بلکه باید با واقع نگری مسایل را مورد بحث قرار دهد و بر اساس آن از حقوق خود و دیگران دفاع کند. اکنون جای این پرسش است که میان شعار و عمل دولت یازدهم چه ارتباطی وجود دارد؟ آیا در دولت ایشان اجازه می دهند دهان ها و قلم ها در نقد عملکرد دولت بویژه توافق ژنو باز باشد یا با انواع اتهامات و برچسب ها منتقدین را له می کنند؟ بی تردید همان گونه که خود رییس جمهور فرمودند جلوگیری از نقد بی اعتمادی می آورد؛ شایسته است ایشان دلیل بی اعتمادی مفرط مردم و نخبگان را در همین نکته مشاهده کنند و نگذارند شعار آزادی بیان و نقد تنها در قالب شعار باقی بماند.

2.آیا آزادی بیان یک طرفه است یا این آزادی برای همه مطبوعات وجود دارد؟ چگونه می توان در یک سخنرانی از آزادی مطبوعات موافق دولت حمایت کرد و در همان زمان از ضرورت عدم آزادی برای مطبوعات منتقد، سخن گفت و آن ها را به عناوینی مانند بیسواد، مزدور، داشتن دژ پولادین متهم کرد؟ آیا تنها توقیف روزنامه طرفدار دولت نامطلوب است یا توقیف هر روزنامه و نشریه ای هرچند منتقد دولت باشد؟ فرض اول برخلاف سوگندی است که رییس جمهور خورده است که باید از حقوق همه ملت دفاع کند و فرض دوم برخلاف عملکرد دولت؛ زیرا رییس جمهور در این عرصه دچار دوگانگی شده است؛ هفته نامه لثارات توسط وزارت ارشاد بسته می شود و هیچ عکس العملی از سوی رییس جمهور نیز دیده نمی شود ولی هنگامی که روزنامه آسمان به دلیل زیر سوال بردن حکم قصاص توقیف می شود این گونه بر آشفته می شوند! باید توجه داشت که آزادی اتوبان یک طرفه و جاده مخصوص نیست.

3.از نظر قانون و شرع مقدس در جمهوری اسلامی هیچ فرد و حزب و گروه و نشریه ای نباید از حصار و دژ پولادین برخوردار باشد همه در برابر قانون برابرند ولی متاسفانه می بینیم چنین نیست برخی شخصیت ها و نورچشمی ها و آقازاده ها در حصار امن و دژ پولادین قرار دارند. کمتر کسی است که در نقش آقای مهدی هاشمی در فتنه عمیق 88 بی اطلاع باشد و پرونده قطور او هم در کمیسویون اصل 90 مجلس وجود دارد و هم در دستگاه قضایی هزاران صفحه سند موجود است؛ ولی متاسفانه با گذشت 5 سال از وقوع آن جنایت بزرگ هم چنان در دژ پولادین یک خانواده خاص! در امنیت کامل بر مردم و نظام لبخند تمسخرآمیز می زند!

4.ظاهرا منظور رییس جمهور محترم از چنین روزنامه ای روزنامه وزین کیهان است که به حق در سال های متمادی بسان یک افسر جنگ نرم در رکاب نظام و رهبری انجام وظیفه کرده و چهره بسیاری از منافقین را بر ملا کرده است. چهره هایی که امروز اکثر آن ها در آغوش شیطان بزرگ یا روباه پیر انگلیس پناه گرفته اند. امروز نیز کسانی که اهدافی در سر می پرورانند از افشاگری ها و انتقادات این روزنامه در هراسند. البته بر خلاف نظر رییس جمهور محترم این روزنامه هیچ گاه خود را متولی یا قیم هیچ روزنامه و حزبی ندانسته تا این که بخواهد خود را قیم مردم بداند. حاج حسین شریعتمداری افسر مخلص جنگ نرم است که همواره وظیفه خود دانسته با نقد های عالمانه و محترمانه خود، رسالتی که بر دوشش سنگینی می کند یعنی دفاع از اسلام و انقلاب و مردم را به خوبی انجام دهد هر چند عده ای که اهدافشان برملا می شود از این گونه روشنگری ها  سخت ناراحت و بر آشفته می شوند. البته این اتهام که روزنامه ای از دژ پولادین برخوردار است در شان یک فرد حقوقدان نیست. انتظار از یک حقوقدان این است که با اسناد حقوقی با روزنامه ای که فکر می کند تخلفی انجام داده برخورد کند و از حقوقدانان دولت بخواهد با اسناد محکم به محکمه شکایت برند نه این که با چماق های پوپولیستی بر فرق منتقدین دلسوز بکوبند.این موضوع را سرهنگ ها نیز بخوبی می دانند که حق ندارند کسی را به جرم نداشته و صرف انتقاد دلسوزانه در خیابان جریمه کرد و با الفاظ زشت و خشن با او سخن گفت! نکته دیگر این که آقای شریعتمداری در دژ پولادین نیست بلکه منطقی محکم و پولادین دارد و به همین دلیل است که متخلفان از نزدیک شدن به او می هراسند. اگر روزنامه کیهان در حصار پولادین بود در دولت های قبل بارها با شکایت افرادی مانند رحیم مشایی و شیرین عبادی بهایی به دادگاه کشانده نمی شد. آن چه که متخلفان را به وحشت می اندازد که از شکایت به دادگاه امتناع ورزند دفاعیات محکم و کوبنده آقای شریعتمداری در دادگاه بود که آن را به تریبونی برای محاکمه شاکی و همفکرانش تبدیل کرد. شاید دولت تدبیر و امید نیز در این موضوع نگران همین مساله باشد که با اسنادی که ایشان در دادگاه ارایه می کند دادگاه به میزمحاکمه شکات تبدیل گردد.

5.اظهارات آقای روحانی درباره گلایه از نحوه برخورد با روزنامه های متخلف و توقیف آن ها، نیز جای تامل دارد. بی تردید یک حقوقدان می داند اصرار بر جرم بر سنگینی آن می افزاید ولی این به معنای آن نیست که هر تخلف و جرمی برای اولین بار قابل بخشش باشد. یک سرهنگ می داند که بر اساس قانون راهنمایی و رانندگی دور زدن در منطقه دور زدن ممنوع و توقف در منطقه توقف مطلقا ممنوع، ممنوع است و جریمه دارد، هرچند متخلف برای اولین بار تخلف کرده باشد. راننده ای که با سرعت 160 کیلومتر در جاده حرکت کند افزون بر جریمه شدن اتومبیلش نیز توقیف می گردد. استدلال به حق پلیس این است که قوانین رانندگی به هنگام گرفتن گواهینامه به راننده ابلاغ شده است. چنان چه پلیس بخواهد نسبت به متخلفان رانندگی تسامح کند نظام اجتماعی به هم می ریزد و سنگ روی سنگ بند نمی شود. آیا از نظر حقوق اسلامی و شرع مقدس  فردی که به ناموس دیگران تعدی کرده است را به دلیل این که برای اولین بار بوده است با تسامح با او برخورد می شود؟ آیا اگر کسی در یکی از مجامع یا خیابان برای اولین بار به کسی توهین کند که حد قذف دارد با او از روی تسامح و بخشش برخورد می شود؟  چگونه است که رییس جمهور محترم  انتظار دارند نسبت به روزنامه ای که به مقدس ترین مقدسات مردم یعنی دین و ارزش های الهی،  که از جان و مال و ناموس مردم عزیزتر است، توهین می کند از روی تسامح برخورد شود؟ حتما حقوقدانان می دانند یکی از راه های مقابله با وقوع جرم، پیشگیری از آن است این که قرآن کریم در آیه شریفه "و لکم فی القصاص حیوة یا اولی الالباب" قصاص را حیات و زندگی دانسته از این جهت است که اگر همه بدانند که در جامعه قانون قصاص اجرا می شود کمتر کسی جرات می کند دست به قتل و آدمکشی بزند؛ در نتیجه هم جان قاتل های احتمالی حفظ می شود و هم مقتول های احتمالی. در باره مطبوعات نیز فرض بر این است قانون مطبوعات به همه کسانی که کاری مطبوعاتی می کنند ابلاغ شده است. روزنامه نگاران می دانند در برخی از موارد از جمله توهین به مقدسات نشریه توقیف و لغو امتیاز می شود بنابر این باید با وسواس خاصی نسبت به موضوع برخورد کنند و وارد این گونه حوزه ها نشوند.اگر چنان چه روزنامه نگاران بدانند مجری قانون در اجرای قانون مطبوعات قاطع است هم روزنامه حفظ می شود و هم فرهنگ عمومی مردم و هم حرمت مقدسات نیز پاس داشته می شود.

6.علاوه بر موارد فوق رییس جمهوری که در برابر قرآن کریم سوگند خورده است که حافظ جان ومال ناموس و دین مردم باشد موظف است از همه کیان ملت دفاع کند،  نه از قشر خاصی که به دنبال اهداف خاصی هستند و از طریق دین فروشی کسب رزق می کنند! آقای رییس جمهور حتما نسبت به قانون مطبوعات که بر اجرای آن سوگند خورده اند واقفند و ماده 6 آن را با تبصره هایش می دانند بنابراین جا داشت که به جای دفاع از چند متخلف که به ساحت امیرالمومنین ( ع) و حکم الهی قصاص و ... اهانت می کننند و آن را ضد بشری می خوانند از حقوق ملتی دفاع کنند که دین و مقدساتشان از هر چیز بالاتر می دانند.



* قاسم روانبخش
دبیر سیاسی هفته نامه "پرتو سخن"

نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱
انتشار یافته: ۲
رهگذر
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۰:۵۸ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۴
1
2
این (...) با تنها چیزی که بیگانه است همین منطق ، راستگویی و شفافیت است .
مدیر پایگاه قسمت نقطه چین داخل پرانتز به جهت داشتن بار حقوقی ویرایش شد
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۱:۴۸ - ۱۳۹۳/۰۲/۰۳
0
0
درود،بسیار عالی و متقن و مطابق با واقع است.
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر: