مدینه فاضله ترسیم شده پس از دوستی با شیطان بزرگ، وَهمی است که دولت ها و ملت ها و رجال زیادی را قبلا در خود غرق کرده و عُقلا راه رفته را هرگز دوبار نمی پیمایند
"خیبرآنلاین" - محمدحسین صبوری * / از اولین روز قرائت بیانیه وین زمان زیادی نگذشته بود که همین دوشنبه گذشته، قطعنامه پرحرف و حدیث شورای امنیت نیز به تصویب رسید.
از هیاهوی زنجیری های حوزه رسانه و تبریک و شادباش های منحصربه فرد برخی مسئولین هم که بگذریم و حتی بالکل این را هم نشنیده بگیریم که عده ای از همین جماعت منهدم الحال(!) فوق الذکر تفاوت میان قطعنامه و توافقنامه را تشخیص نمی دهند و قلم و نطقشان تصویب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل را "تصویب توافقنامه وین(!)" معرفی می کند...، تازه می رسیم به وکلای ملت در مجلس؛
هرچند از مفاد قطعنامه، بی اعتبارکردن هرنوع مخالفت و ردمتن امضا شده را توسط مجلس شورای اسلامی ایران و یا هر نهاد دیگری در کشور استنتاج می شود، لیک باز هم این ملت ایران است که نمی گذارد نقض سخن دکتر علی شریعتی ثبت شود: "پای هیچیک از قراردادهای استعماری را روحانیت امضا نکرده است."
آقایان حاضر در مجلس باید به یاد داشته باشند که به یاد داریم مسئولیت آنها در این برهه عمیقا متوجه عزّت و منافع ملّی است، که ارجح بر هر موضوع دیگر است.
القصه؛ آنچنان بد هم نمی دانیم که بررسی دقیق متن برجام را "آزمون مجلس نهم" در دوره چهار ساله خود بنامیم. آزمون معیاری که نمره اش را مستقیما از سوی ملّت دریافت خواهند کرد، در آینده ای نزدیکتر از تصور.
با توجه به اتفاقات و موضعگیری های اخیر مشاهده شده، پیشنهاد به رییس کنونی مجلس این است که دوراندیشی و آینده نگری خود را از "هفت ماه آینده" به "قضاوت تاریخ" ارتقاء بخشد! با این گمان که استقلال کشور را به کرسی ریاست مجلس ترجیح دهد؛ مابقی نمایندگان نیز به همین مراتب. چرا که پروسه وتو های محاسبه گرانه جناب لاریجانی، بیش از همه فرض را به سمت تئوری "لاریجانی نقد را به عارف نسیه ترجیح می دهیم"، متمایل می کند.
از نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی توقع است در این حال که دولت یازدهم در سیاست خارجه خود را از "اسب" به زیر پَرت کرده، مجلس لطف کند "اصل" را حفظ نماید.
پی نوشت: جمهوریّت جامعه نیز این نکته را عنایت داشته باشند که ذهنشان را بیهوده اسیر جوسازی های رسانه های پر سروصدا و شایعات جهت دار، آن هم با توسل به کارناوال های خیابانی عده ای اشراف زاده نامُشرف بر متن توافق نکنند. چه بسا که مدینه فاضله ترسیم شده پس از دوستی با شیطان بزرگ، وَهمی است که دولت ها و ملت ها و رجال زیادی را قبلا در خود غرق کرده و عُقلا راه رفته را هرگز دوبار نمی پیمایند. شاهد مدعای فوق هم لیبی، شوروی، صدام و گورباچف، دیکتاتور نامبارک مصر و الخ...
انتهای کلام، تذکر امیرالمومنین، امام علی(ع) کافی است: "وَ اعتَبِروا بما قَد رَأيتُم مِن مَصارِعِ القرونِ قَبلَكم...؛ از آنچه كه در ميدان هاى نابودى امت هاى پيشين ديده ايد، عبرت گيريد به عوامل سقوط و انقراض آنان توجه كنيد..."
* محمدحسین صبوریفعال رسانه ای استان فارس