به‌روز شده در: ۱۱ مرداد ۱۴۰۲ - ۱۹:۴۹
گفت‌وگو
آیت الله العظمی علوی گرگانی: نسبت به مسایل فرهنگی اخیر نگرانیم
دیدار شورای سردبیری "خیبرآنلاین" با یک مرجع تقلید
صرف نشستن افراد در کنار رهبری، معیار انتخاب نیست
گفت‌وگوی خواندنی "خیبرآنلاین" با علی‌اصغر زارعی
ناگفته‌هایی از نحوه ورود آیت‌الله مهدوی‌کنی به خبرگان
گفت‌وگوی‌ "خیبرآنلاین" با حجت‌الاسلام میرلوحی(2)
چه کسانی آیت‌الله مهدوی‌کنی را بایکوت خبری کردند؟
گفت‌وگوی‌ "خیبرآنلاین" با حجت‌الاسلام میرلوحی(1)
موضوعات شورا جهت رفع تکلیف مطرح می‎شود
عضو شورایعالی فضای مجازی در گفت‌وگو با "خیبرآنلاین"
آشنایی با یک خواننده جوان جبهه انقلاب
گفتگوی اختصاصی "خیبرآنلاین" با سید مهدی ضامنی
تاثیر دودهه زندگی در آمریکا بر ذهن ظریف
گفتگوی اختصاصی "خیبرآنلاین" با محمدصادق کوشکی(2)
سیاستمدار در تراز انقلاب‌ اسلامی نداریم
گفتگوی اختصاصی "خیبرآنلاین" با محمدصادق‌ کوشکی(1)
استراتژی حزب‌الله برای 4 سال پیش رو
گفت‌وگوی خواندنی "خیبرآنلاین" با حسین الله‌کرم
بزرگترین اشتباه سیاسی‌ عمرم رای به خاتمی بود
گفت‌وگوی "خیبرآنلاین" با مهدی کوچک‌زاده (2)
با توجه به بند 14 قطعنامه که آشکارا موضوع PMD را برای مدت 10 سال به عنوان دستور کار شورای حکام قرار داده، آیا تلقین عبارت "بسته شدن پرونده PMD" یک جو تلخ یا دروغ بزرگ نیست؟!
"خیبرآنلاین" - شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز سه شنبه 24 آذرماه، مطابق پیش بینی های صورت گرفته، قطعنامه پیشنهادی 1+5 درباره موضوع PMD را بدون کمترین تغییری به تصویب رساند.

به گزارش پایگاه خبری - تحلیلی "خیبرآنلاین"، از چند روز مانده تا صدور قطعنامه شورای حکام، منتقدان برجام و چگونگی انجام مراحل پسابرجام، اعلام کردند که آنچه در حال طی شدن هست، یک اتفاق ناگوار وخطرناک به حساب می آید اما متاسفانه، "خوش خیالان جامعه" و آنانی که "هست و نیست" و منافع باند و گروه خود را در انجام هرچه سریعتر این مسیر می بینند، با هوچیگری رسانه ای کوشیدند تا بازهم واقعیت را به گونه ای دیگر جلوه دهند و به تکرار عوامفریبی خود مشغول شوند.

اینک، اما با تایید بدون کم و کاست آنچه که قبلا توسط 1+5 اعلام و در گزارش آمانو، مدیرکل آژانس آمده بود، می توان براساس متن قطعنامه شورای حکام (و نه روح و سایر واژه هایی که برای دادن آدرس اشتباه به مردم مطرح می شود) به ابعاد مختلف این قطعنامه سیاه پرداخت.

در بند 2 قطعنامه 14 ماده ای صادرشده، آمده است:

2- یادآوری می نماید که طبق قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد همه مفاد برجام تنها برای اجرای آن بین 1+5 و ایران می باشد و نباید از آنها تلقی ایجاد سابقه برای هر دولت دیگر یا برای اصول حقوق بین الملل و حقوق و تکالیف وفق معاهده عدم اشاعه سلاح های هسته ای و سایر اسناد مرتبط و نیز برای اصول و رویه های شناخته شده بین المللی شود؛

دقت در بند فوق نشان می دهد که طبق این قطعنامه که براساس برجام تنظیم شده است، از این پس ایران به عنوان یک کشور استثنا در سطح بین الملل شناخته می شود و بازهم طبق متن "برجام"، باید یکسری تکالیف و وظایفی که فقط برای کشورمان درنظر گرفته شده، انجام دهد.

این مساله در تضاد کامل با بیانات امام خامنه ای است که در تاریخ 20 فروردین ماه سال جاری در جمع مداحان اهل بیت(ع) فرمودند: "هیچ شیوه‌ نظارتی غیرمتعارف که جمهوری اسلامی را به یک کشور اختصاصی از لحاظ نظارت تبدیل می کند، به‌ هیچ‌ وجه مورد قبول نیست. همین نظارتهای متعارفی که در همه‌ دنیا معمول است، اینجا هم همان نظارتها [باشد]، و نه بیشتر." (اینجا)

تاکید بر استثناشدن ایران اسلامی در میان کشورهای جهان تنها به همین مورد خلاصه نمی شود، به گونه ای که در بند 3 قطعنامه اخیر شورای حکام، بار دیگر به این موضوع تاکید مضاعف شده است:

3- در این رابطه تاکید می نماید که راستی آزمایی و نظارت آژانس بر تعهدات مرتبط هسته ای ایران که در برجام پیش بینی شده است، نباید به عنوان ایجاد سابقه ای برای رویه های استاندارد راستی آزمایی آژانس تلقی شود، و همچنین تاکید می نماید که این امر نباید به نحوی تفسیر شود که به هر نحوی با حقوق و تکالیف آژانس برای راستی آزمایی تبعیت دولت ها از موافقتنامه های پادمانی آنها و در موارد مرتبط با پروتکل های الحاقی و گزارش آنها به شورای حکام تعارض پیدا کند یا آنها را تغییر دهد؛

با این حساب، آیا استثناشدن نظارت بر ایران، نیازمند تبریک و اعلام پیروزی دارد که عده ای، با به خط کردن برخی رسانه های خاص درصدد هستند تا با عوامفریبی، چنین مساله ای را برای ملت ایران تداعی کنند؟!

در ادامه متن قطعنامه شورای حکام که علیه ایران صادر شده است، عبارت عجیب و تاسف برانگیزی وجود دارد، که نیازمند هوشیاری بیشتر نهادهای نظارتی، امنیتی و نظامی است. در بند 10 این قطعنامه اینگونه آمده:

10- مجددا تاکید می‌کند که ایران باید به طور کامل و به موقع با آژانس همکاری کند از جمله از طریق اجرای موافقتنامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی، شامل ارائه دسترسی، [و] تاکید می نماید که این همکاری و اجرا[ی موافقتنامه و پروتکل] برای حصول نتیجه گیری گسترده تر توسط آژانس مبنی بر اینکه کلیه مواد هسته‌ای در ایران در فعالیت‌های صلح آمیز قرار دارند ضروری می‌باشد، و همچنین مجددا تاکید می‌کند که ایران باید به طور کامل و به موقع از طریق اجرای تعهدات مرتبط هسته‌ای خود وفق برجام، از جمله به شرح مندرج در بخش Q پیوست شماره یک برجام و بند 7 .6 پیوست شماره 4 برجام با آژانس همکاری نماید؛

افزودن عبارت "ارایه دسترسی" در این بند، پس از آوردن عبارات "اجرای موافقتنامه جامع پادمان" و "پروتکل الحاقی" گویای این مساله هست که طبق قطعنامه شورای حکام، کشورمان باید به نظارت های بیشتر از "پادمان" و "پروتکل الحاقی" تن دهد واین درحالی است که هنوز اجرای "پروتکل الحاقی" طبق قانون به تصویب نمایندگان در مجلس شورای اسلامی نرسیده است؛ با این حساب، چه کسی مجوز "ارایه دسترسی" افزون بر "پادمان" و "پروتکل" را داده است و در این دسترسی بیشتر، قرار است کدام نهانخانه های امنیتی و نظامی کشورمان مورد بازرسی و راستی آزمایی (بخوانید جاسوسی) قرار گیرد؟

علاوه بر این، بخش Q برجام که در قطعنامه بر اجرای آن اصرار شده، نیز، حاوی نکات نگران کننده است:

Q  دسترسی


۷۴. درخواست هاي دسترسی بر مبناي مقررات برجام با حسن نیت و با احترام کامل به حقوق حاکمیتی ایران، ارائه خواهد شد و در حداقل ضروري براي اجراي موثر مسوولیت هاي راستی آزمایی تحت این برجام، نگه داشته خواهد شد. هماهنگ با رویه هاي معمول پادمان هاي بین المللی، چنین درخواست هایی با هدف مداخله در فعالیت هاي نظامی ایران یا دیگر فعالیت هاي مرتبط با امنیت ملی ایران نبوده اما منحصراً براي حل نگرانی هاي برخاسته از تحقق تعهدات برجام و دیگر تکالیف پادمانی و عدم اشاعه اي ایران خواهد بود.

۷۸.  اگر عدم وجود مواد و فعالیت هاي اعلام نشده و یا فعالیت هاي مغایر با برجام بعد از اجراي ترتیبات جایگزین موافقت شده توسط ایران و آژانس نتواند راستی آزمایی شود، یا دو طرف قادر نباشند به طریق رضایت بخشی براي راستی آزمایی عدم وجود مواد یا فعالیت هاي هسته اي اعلام نشده یا فعالیت هاي مغایر با برجام در مکان هاي مشخص شده، در مدت ۱۴ روز از ارائه درخواست اولیه آژانس براي دسترسی به توافق برسند، ایران در مشورت با اعضا کمیسیون مشترك، نگرانی هاي آژانس را از طریق شیوه هاي لازم مورد توافق بین ایران و آژانس حل می نماید. در صورت عدم وجود یک توافق، اعضا کمیسیون مشترك با اجماع و یا با راي ۵ عضو از ۸ عضو، نظر خود را در خصوص روش ضروري براي حل نگرانی آژانس ارائه خواهند داد. فرآیند مشورت و یا هر عمل دیگر مرتبط توسط اعضا کمیسیون مشترك نبایستی بیشتر از ۷ روز به طول بیانجامد و ایران اقدامات ضروري را در طی ۳ روز اجرا خواهد کرد
.

جملات این بخش از برجام درواقع فرصت بهانه جویی را برای آژانس و 1+5 (بخوانید آمریکا) باز نگهداشته است و طبق این بخش، چنانچه آژانس به هر علتی (منطقی یا غیرمنطقی) نسبت به راستی آزمایی از اقدامات ایران به نتیجه موردنظر نرسد، روش ضروری(!) باید در دستور کار قرار گیرد؛ روشی که اگرچه در اینجا به آن تصریح نشده، اما با توجه به نظارت فراپروتکلی که به آن تاکید شده، می تواند عواقب امنیتی خطرناکی برای کشورمان به همراه داشته باشد.

آخرین بند قطعنامه که در این نوشته به آن اشاره خواهد شد، عبارت است بند 14:

14- تصمیم می گیرد تا 10 سال بعد از روز قبول برجام، یا تا تاریخی که مدیرکل گزارش بدهد که آژانس به نتیجه گیری گسترده تر برای ایران رسیده است، هرکدام زودتر اتفاق بیفتد، این موضوع را در دستور کار داشته باشد.

با توجه به بند 14 قطعنامه که آشکارا موضوع PMD را برای مدت 10 سال به عنوان دستور کار شورای حکام قرار داده، آیا تلقین عبارت "بسته شدن پرونده PMD" یک جو تلخ یا دروغ بزرگ نیست؟!

جمعبندی موارد فوق، سخن آن جانباز نابینا اما بصیر را در اذهان زنده می کند که در دیدار با امام خامنه ای با زبانی خودمانی گفت: "آمریکا با این توافق داره پاش رو میذاره لای در، تا این درِ مذاکره هیچوقت بسته نشه"!

درباره قطعنامه سیاه شورای حکام علیه ملت ایران گفتنی های بیشتری وجود دارد که در آینده به آن خواهیم پرداخت.
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر: