"خیبرآنلاین" - میکائیل دیانی تازه ترین پست صفحه شخصی خود را به نقد معضل اجتماعی "سگ داری" اختصاص داده است.
به گزارش سرویس فضای مجازی
"خیبرآنلاین"، این فعال رسانه ای با انتشار عکس فوق، نوشت:
"در ادامه تهران نوشت و جامعه روبه مدرن شدن
بیماریِ احمقانه باکلاسپنداریِ سگ داشتن
پیشتر زیاد در مورد تنهایی در جامعه مدرن صحبت کرده بودم و گفته بودم که چه می شود که فرد دچار خلاء عاطفه می شود به دنبال حس ارضای نیاز عاطفی خود هست، اما بعضا نسخه های درمانی غرب برای رفع این مشکل هم عجیب است؛ که یکی از آنها روی آوردن به حیوانات است. چندی است بعضی تهران نشینان ساکن طبقه متوسط به بالا درگیر این مسئله شده اند و تفخر و شأن اجتماعی را در داشتن حداقل یک سگ در آغوش می دانند.
«ملیحه نامجو» روانشناس بالینی می گوید: انگیزه نگهداری از حیوانات در منزل یا عاطفی است یا از منظر حس تجملگرایی و برتری جویی است. بسیاری از افراد که در آپارتمانهای خود با یک حیوان انس گرفتهاند در حقیقت برای سرپوش گذاشتن به تنهایی خود به این حیوانات پناه آوردهاند. افرادی که دچار کمبود عاطفه اند و در حقیقت مبتلا به عارضه «ناهمگنی شناختی» هستند و وحشتناک تر آنکه روی آوردن به نگهداری از حیوانات عجیب و غریب و بعضا وحشی در برخی از افراد، برای ارضاء حس برتری جویی و تجمل گرایی است.
اما اینکه انسان سعی کند با یک سگ انس بگیرد، گذشته از همۀ تحلیلهای روانشناختی و جامعهشناختی ای که میتواند به دنبال داشته باشد، از یک واقعیت حکایت میکند و آن اینکه این انسان خودش را از مرتبۀ انسانیّت به مرحلۀ حیوانيت فروکاست داده است تا با این اتفاق، همۀ ضعفهای شخصیتی خودش را بپوشاند. غافل از اینکه در واقع دارد با این کار، تمام ضعفها و عقدههای حیوانی خویش را فریاد میزند. این حد از دنائتِ فرهنگ انسانی دیگر تعجب آور است.
نکته جالب توجه ان است که همه این افراد که عمدتا در انجمن های حمایت از حیوانات نیز حضور دارند، در ترحم و تکریم انسان ها دچار لکنت هستند که نمونه آن را می توان در بی تفاوتی آنها نسبت به مردم فلسطین، لبنان، یمن، بحرین، سوریه و.... مشاهده کرد."
نقد معضلات اجتماعی بایستی در محل حضور مخاطبینی باشد که دچار این اسیب اجتماعی هستن تا خود نقد تاثیر گذاری لازم خودش را داشته باشد .
در حالیکه نقدهای صورت گرفته در خارج از گروه های مخاطبین قشر آسیب پذیر صورت می گیرد .
به نظرم این نقدها باید به صورت کرسی و حلقه های آزاد اندیشی در همان فضای آسیب مورد نقد قرار گیرد تا تاثیرگذاری فرهنگی خودش را داشته باشد .
و الا در خیبر آنلانین که بینندگانی که حضور دارند آگاه به این آسیب ها می باشند و فقط تاسف خواهند خورد همین .