به‌روز شده در: ۱۱ مرداد ۱۴۰۲ - ۱۹:۴۹
گفت‌وگو
آیت الله العظمی علوی گرگانی: نسبت به مسایل فرهنگی اخیر نگرانیم
دیدار شورای سردبیری "خیبرآنلاین" با یک مرجع تقلید
صرف نشستن افراد در کنار رهبری، معیار انتخاب نیست
گفت‌وگوی خواندنی "خیبرآنلاین" با علی‌اصغر زارعی
ناگفته‌هایی از نحوه ورود آیت‌الله مهدوی‌کنی به خبرگان
گفت‌وگوی‌ "خیبرآنلاین" با حجت‌الاسلام میرلوحی(2)
چه کسانی آیت‌الله مهدوی‌کنی را بایکوت خبری کردند؟
گفت‌وگوی‌ "خیبرآنلاین" با حجت‌الاسلام میرلوحی(1)
موضوعات شورا جهت رفع تکلیف مطرح می‎شود
عضو شورایعالی فضای مجازی در گفت‌وگو با "خیبرآنلاین"
آشنایی با یک خواننده جوان جبهه انقلاب
گفتگوی اختصاصی "خیبرآنلاین" با سید مهدی ضامنی
تاثیر دودهه زندگی در آمریکا بر ذهن ظریف
گفتگوی اختصاصی "خیبرآنلاین" با محمدصادق کوشکی(2)
سیاستمدار در تراز انقلاب‌ اسلامی نداریم
گفتگوی اختصاصی "خیبرآنلاین" با محمدصادق‌ کوشکی(1)
استراتژی حزب‌الله برای 4 سال پیش رو
گفت‌وگوی خواندنی "خیبرآنلاین" با حسین الله‌کرم
بزرگترین اشتباه سیاسی‌ عمرم رای به خاتمی بود
گفت‌وگوی "خیبرآنلاین" با مهدی کوچک‌زاده (2)
کد خبر: ۵۳۵۱۶
تاریخ انتشار: ۰۷ آذر ۱۳۹۷ - ۱۰:۲۷
تبارشناسی کدخداپنداران داخلی!
با نگاهی تبارشناسانه به سیاست‌ها و تصمیمات و رویکرد دولت‌های یازدهم و دوازدهم در می‌یابیم که سیاست خارجی اعتدالگرایان صرفنظر از شرایط تغییر یافته محیطی، دنباله سیاست خارجی دوره سازندگی و اصلاحات است.
"خیبرآنلاین" - «سازش» از جمله کلیدواژه هایی است که به کرات در ادبیات سیاسی دو دهه اخیر ایران شنیده می شود و طرفداران سرسختی نیز دارد. نکته قابل ذکر اینجاست که چگونه می شود در انقلابی که هدف اصلی آن کوتاه کردن دست اجانب از مملکت بود و استقلال در همه ابعاد و سطوح را به عنوان یکی از اساسی ترین شعارهایش مطرح می نمود، عده ای یافت شوند که در یک تقابل و عقبگرد آشکار، خواهان «مصالحه»، «توافق» یا «سازش» با دولت هایی باشند که کماکان و علناً به خصومت‎شان با ایران و ایرانی، اذعان دارند؟!

به گزارش پایگاه خبری - تحلیلی "خیبرآنلاین"، برخی جریان های سیاسی که به دنبال واداشتن مسئولان و نخبگان کشور به اشتباه محاسباتی اند در پی تلقین و القای این گزاره ی مهندسی شده اند که اساسا درگیری ما با آمریکا اشتباه بوده و از روی منطق و استدلال نمی باشد، لذا ادامه سیاست های موجود کشور براساس آن درگیری نیز منطبق با عقل و منطق سیاسی نیست چون تاکنون نیز از کنار این دشمنی و قطع ارتباط هزینه های زیادی را به کشور تحمیل شده است!

تلاش تئوریسین های تجدیدنظرطلب در القای هزینه ساز بودن چالش با قدرت های مستکبر، درحالیست که تنها هزینه فعلی برای کشور از جانب همین مسئولان و مدیران بی‎بنیه و ناتوان تحمیل می شود، چراکه روشن است که نمی توان مسئولیت ملتی مستقل و استقلال طلب را عهده دار شد و از باب بی عرضگی، تصمیم گرفت که برخلاف امواج سهمگین استکبارستیز مردمی حرکت کرد.

این تضاد در خط مشی میان برخی مسئولان و ملت، نه تنها موجبات هزینه های بسیاری را برای کشور ایجاد نموده است بلکه این هزینه زایی های گزاف موجب نشده تا خوشبینان به غرب و سازشگران را نسبت به اشتباهاتشان متنبه سازد تا با همراهی و همگامی با ملت، مانع از ضررهای اتی شوند.

از ابتدای انقلاب تاکنون، چه در جریان ماجرای «مک فارلین» و چه در قضیه «توافق سعدآباد» و حتی در خسارت محض «برجام»، سازشگران همواره با شکست های فاحش مواجه شده اند و بدعهدی طرف مقابل را آزموده اند، با اینحال کماکان از گذشته و سرانجام تلاش های ابترشان درس نگرفته و هنوز به مذاکره و سازش با دشمنان ملت دل بسته اند.


«سازش» از کجا شروع شد؟!

ممکن است این سوال در ذهن پدید آید که چگونه ممکن است ملتی استکبارستیز، مدیرانی را روی کار آورند که شدیداً و از عمق وجود به سازش با مستکبرین و هضم در جامعه جهانی خودساخته متحدین پس از جنگ جهانی دوم، معتقد است؟! اینجاست که پای رسانه، افکار عمومی و فریب اذهان به موضوع باز می شود. به یاد آورید که دولت های پنجم و ششم چگونه با شعار خوش خط و خال «سازندگی» پا به عرصه گذاشت و با استقراض و وام های بین المللی کلان، کشور را با بدهی های کلان مواجه نمود. یا دولت های هفتم و هشتم چطور با شعارهایی نظیر «اصلاحات» و «آزادی بیان» روی کار آمد و نهایتاً با رکورد هر 9 روز یک بحران، کشور را با چالش های عظیم سیاسی و امنیتی تنها گذاشت. «اعتدال» و «تدبیر و امید» هم اگرچه شعار دولت های یازدهم و دوازدهم بود اما گذر زمان نشان داد که این داعیه ها نیز تنها برای زورق هایی بودند که باطن سازشگران را برای توفیق در کسب رای مردم برای نیل به قدرت، بپوشانند.

با نگاهی تبارشناسانه به سیاست ها و تصمیمات و رویکرد دولت های یازدهم و دوازدهم در می یابیم که سیاست خارجی اعتدالگرایان صرفنظر از شرایط تغییر یافته محیطی، دنباله سیاست خارجی دوره سازندگی و اصلاحات است. لازم است بدانیم راهبرد سازش و هضم در سیاست جهانی در میان بخشی از مسئولان از عقبه نخبگی در درون و خارج از بدنه دولت برخوردار است. این ویژگی مزیت جناح سازشگر در بخش تولید محتوا، توزیع و نهادینه سازی آن محسوب می شود. شبکه تولید، توزیع و تفسیر راهبرد سازش توانسته است لایه های مختلف نخبگی در میان جامعه، جریانات سیاسی و نهادهای دولتی را به مرحله ای از پذیرش این ادعا که مقاومت هزینه زا است و کمکی به بهبود معیشت و توسعه اقتصادی نمی کند و در مقابل راهبرد سازش در صورت تحقق کلید توسعه و رفاه و بهبود معیشت است، را هدایت کند.

اکنون نیز با شکست فاحش طیف سازشگر در جریان خسارت محض «برجام»، مجدداً توپچی های رسانه ای در جراید زنجیره ای به خط شده اند تا با اگزجره نشان دادن شرایط کشور و ارایه تصویر بغرنج از معیشت مردم، شرایط را برای سازشی دوباره فرهم آورند که امید است با هوشیاری ملت و همچنین درایت سایر شئون نظام اسلامی، این گردنه سخت نیز به حول و قوه الهی به سلامت سپری شود.
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۷:۳۲ - ۱۳۹۷/۰۹/۱۶
0
0
. نه فقط ظ... بلکه ع... و ت... امثال او هم به احتمال زیاد یهودی آنوسی هستند. اکثر فامیل های منتهی به "چ..." مال یهودیان زمان قاجار بودند که که پسوند چ... را به تقلید از ترکهای عثمانی به شغل خود اضافه کردند. مخصوصا در مورد ع... این احتمال هست.
چون ع... که یک کالا نیست که ع... بودن معنی داشته باشد ( مثل س... و ح... و..).
به احتمال قوی فامیل واقعی او ع... بوده است. یعنی ع... فروش. که شغل یهودیان زمان قاجار بود.

اگر این حدس درست باشد او سید هم نیست. چون یهودیان آنوسی از کلمه سید به عنوان رمز استفاده می کنند برای کسی ک... است و اجدادش کاهنان بنی اسراییل بوده اند.
همانطور که به کسی که سفر اورشلیم رفته بود حاجی می گفتند.
بعد در زمانی که رضاخان شروع به دادن شناسنامه کرد بسیاری از یهودیان آنوسی به همین صورت فامیل های به ظاهر ایرانی اختیار کردند و حتی مدعی سیادت شدند.

البته نمی شود با قاطعیت اظهار نظر کرد و نیاز به تحقیق بیشتری دارد. اما بی معنی بودن کلمه ع... از یکسو و رفتارهای خائنانه و پلید ع... از سوی دیگر شائبه یهودی آنوسی بودن او را بشدت تقویت می کند.
مدیر پایگاه موارد نقطه چین، ویرایش شدند
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر: