اخباری که این روزها از این دانشگاه تهران به گوش میرسد بر همه تصورات یک دانشجو از فضای فرهنگی این دانشگاه خط بطلان میکشد.
"خیبرآنلاین" - رویای هر دانش آموز پشت کنکور ورود به دانشگاههای سراسری و تحصیل در آنهاست. یکی از این دانشگاههای سراسری که قبله آمال خیلی از پشت کنکوریها هم هست دانشگاه تهران نام دارد. با سردر معروف آن که شاید هرکسی یک روز دوست داشت با لباس فارغ التحصیلی جلوی همین سردر عکس بگیرد.
به گزارش دانشجو، از قدیم گفته اند آواز دهل از دور خوش است، داستان دومینووار مشکلات فرهنگی این روزهای دانشگاه تهران هم حکایت همان قصه است، چرا که تا همین چندوقت پیش اگر هر دانشجویی میخواست از فعالیت فرهنگی و دانشجویان فعال فرهنگی حرفی بزند یک سر حرف او به دانشگاه تهران ختم میشد. اما اخباری که این روزها از این دانشگاه به گوش میرسد خط بطلان میکشد بر همه تصورات یک دانشجو از فضای فرهنگی این دانشگاه.
دانشگاه تهران از ابتدای سال تا کنون یک قران به معاونت فرهنگی نداده است
چندروز قبل سرسنگی، معاون فرهنگی دانشگاه تهران از عدم تخصیص بودجه فرهنگی توسط دانشگاه به معاونت فرهنگی این دانشگاه خبرداد و گفت: متاسفانه به دلیل مشکلات مالی از اول سال تاکنون هیچ بودجهای بابت فعالیتهای دانشجویی فرهنگی به ما ابلاغ نشده است.
وی ادامه داد: بودجهای که دانشگاه از وزارت علوم میگیرد به این صورت نیست که بخش بخش باشد بلکه دانشگاه این بودجه را براساس نیازهای خود تقسیم بندی میکند. معمولا اول به مسئله خوراک و خوابگاه بچهها رسیدگی میکنند و اگر بودجهای ماند به بخش فرهنگی میرسد.
براساس این گفتههای معاون فرهنگی دانشگاه تهران با وجود گذشت حدود دوماه از آغاز سال تحصیلی جدید و با توجه به وجود مناسبتهای زیاد فرهنگی و مذهبی در دوماه اول سال مدیریت دانشگاه تهران اهمیتی به این موضوع نداده و حتی اندک بودجهای هم برای آن در نظر نگرفته است.
حذف معاونت فرهنگی دانشکده یا فاتحه خوانی برای فرهنگ در دانشگاه!
علاوه بر اینها دانشجویان، خبری شوکه کننده و عجیب را مخابره کردند، اینکه معاون فرهنگی دانشکده الهیات دانشگاه تهران ابتدای سال تحصیلی ۹۸-۹۹ حذف و عزل شد. دلیل این موضوع برای دانشجویانی که برای انتشار نشریه و یا انجام فعالیتهای فرهنگی به معاونت فرهنگی دانشکده مراجعه میکردند هنوز نامعلوم بود و سرگردان بودند از اینکه بعد از این برای انجام فعالیتهای فرهنگی به کدام معاونت باید مراجعه کنند و این سوال مدام در ذهنشان میچرخد که آیا ساعت شنی مرگ تدریجی فرهنگ در دانشگاه را نشان میدهد؟
معاونت فرهنگی دانشگاه تهران اظهار کرد که از این موضوع مطلع است و گفت: در بازنگری ساختار دانشگاه گفته شده است که دانشکدههای مستقل حداکثر سه معاون باید داشته باشد؛ بنابراین باید این سه معاون را جوری انتخاب کرد تا تمام کارهایشان به خوبی انجام شود.
وی ادامه داد: برخی دانشکدهها انتخاب کردند معاونت فرهنگی داشته باشند برخی دانشکدهها انتخاب کردند که معاونت فرهنگی را نداشته باشند این به اولویت نیازهای دانشکده بازمی گردد. در حال حاضر برخی دانشکدهها معاونت فرهنگی دارند و برخی دانشکدهها معاونت فرهنگی ندارند.
سرسنگی گفت: ما گفته ایم که انجام دادن این کار تاثیر منفی در محیط دانشگاه دارد و هنوز هم امیدواریم که در این موضوع تجدیدنظر شود. به عقیده ما کار فرهنگی در دانشکدهها باید انجام شود و معاونین فرهنگی هستند که میتوانند با دانشجویان ارتباط برقرار کنند و کار فرهنگی انجام دهند.
حرفهای سرسنگی حکایت از بی ثمر بودن تلاشهای این معاونت دربرابر تصمیم کلی دانشگاه داشت، اما سوالی که برای مخاطب و دانشجویان پیش میآید این است که چرا حذف معاونت؟ دلیل دانشگاه برای این کار چه چیزی میتواند باشد و چرا دانشکدهای مثل دانشکده الهیات که از داشتن دفتر نهاد رهبری هم محروم است و چشم امید دانشجویان و فعالین تشکیلاتی آن به همین معاونت فرهنگی است باید به حذف بخش فرهنگی اقدام کند؟
یکی از دانشجویان فعال فرهنگی این دانشکده ضمن ابراز ناراحتی از این موضوع اظهار داشت: این دانشکده به خودی خود آبستن مشکلات فرهنگی فراوان بوده و هست و برای تأمین حمایت فرهنگی معمولا تلاش زیادی انجام میشد، اما با حذف آن چشم امید بسیاری از تشکلها و کانونها به فعالیت فرهنگی در دانشکده ناامید شد و این حذف ناگهانی علامت سوالی جدی را در ذهن ما دانشجویان به وجود آورد که چرا دانشگاه تهران با داعیه فرهنگیای که به پشتوانه دانشجویان خود دارد با کم کردن بودجه فرهنگی و یا حذف معاونت دانشکده مانع فعالیت فرهنگی دانشجویان شد؟
این چرا و هزاران چرای دیگر در ذهن بسیاری از دانشجویان وجود دارد که چگونه یک دانشگاه میتواند نسبت به فرهنگ که بارها مقام معظم رهبری در بیانات خود به آن تأکید داشته و از دغدغههای فرهنگی خود بسیار سخن گفتهاند بی توجه بوده و گویی خود را از این دغدغه بری میداند.